Nog maar 5,5 week

Hey Lieve Mensen!

Jaja alweer, geen commentaar. Het is al weer dik 2,5 week geleden en nu pas weer een verslag. En zoals gewoonlijk is er weer veel gebeurd.

Om te beginnen maar even een update over Suzan die is weer beter gelukkig en kan weer vol aan de bak. Zowel als in het huis, en haar huwelijk wat gepland staat op 31 juli dit jaar. Zo komt Otim haar toekomstige man bij HSH werken binnenkort en gaat de financiële zaken regelen. En ook voor andere zaken waar eigenlijk een Ugandees heen moet om die te regelen omdat ze aan blanken teveel geld vragen.
Famke en Suzan zijn op het moment druk bezig om land te kopen om zelf een huis te gaan bouwen. Helaas vlot dat niet altijd even gemakkelijk hier in Afrika. Zo heeft het land maar liefst een stuk of 8 eigenaren die door heel Uganda verspreid wonen. Maar om er zeker van te zijn dat het land straks ook daadwerkelijk van Famke en Suzan is moeten er wel 8 handtekeningen onder het contract van het land. Maar dat is toch niet zo moeilijk denken jullie. Je plant een datum en tijd dat iedereen kan en handtekeningen worden gezet. Klopt helemaal zo werkt het, maar dat ze dan ook allemaal op komen dagen dat is dan weer even iets anders hier. Zo hebben ze het al 2x geprobeerd maar iedere keer is er een persoon niet en gaat de deal niet door. 4 mei 3e poging. Hopen dat het hier ook geldt. 3 maal is scheepsrecht.

Op de zondagen heb ik er een taak bij. De medicijnen uitvullen voor de week. Nu Famke voor 5 weken in Nederland is moet iemand haar taak overnemen. Ik vond het altijd al leuk om de medicijnen te geven en ze had aan mij gevraagd om dit te doen. Dus nu is zondagochtend het eerste wat ik doe de medicijnen.

Maandag 12 april zijn Rixtia en ik naar de kliniek geweest met Maria. Famke was druk bezig in Jinja en Suzan lag nog op bed te herstellen. Maria is de jongste in huis maar heeft ook AIDS in een vergevorderd stadium. Ze was een paar dagen op en af aan het gaan met koorts. Doordat ze Aids heeft moet je hier wel mee uitkijken, een klein griepje kan al grote gevolgen hebben. Dus wij op naar de kliniek wat al best spannend was. 2 gebrekkige met de Engelse taal naar een kliniek met zo’n klein hummeltje. Ook wel weer gaaf, dat Famke ondat dat toevertrouwende.
Hier hoef je niet eerst te bellen ofzo, maar je gaat gewoon en dan wacht je totdat je aan de beurt bent. Dat kan helaas wel even duren hoor. Je geeft je kaartje af aan de balie en je neemt plaats. Het was dezelfde kliniek waar ik eerder ben geweest met alle kinderen van het huis die Aids hebben. Voor Rixtia was het de eerste keer. Op de heenweg waren we even snel gestopt bij het tankstation om wat lekkers te halen voor als Maria vervelend werd. Nou maar goed ook, helaas hielp het maar een keer of 4 à 5. Daarna konden we haar met niks blij maken, en ging ze ook heerlijk vervelend doen. Ik kan moeders in winkels nu heel goed begrijpen hoe ongemakkelijk die ze moeten voelen als een kind alles bij elkaar krijst. En vooral als er dan iemand anders iets probeert te vertellen voor andere mensen en iedereen om je heen is stil en kijkt dan juist onze kant uit. Waarom begrepen wij echt niet hoor.
Ik bedoel Maria was super lief, en stil. Haha….gelukkig voor mij heeft Maria haar dagen bij wie ze wil zijn. Het was niet mijn dag. Rixtia kon dus de hele tijd opstaan, en weer zitten dan begon ze weer en dan kon ze haar neerzetten maar nee dan wou ze weer opgetild worden maar dan moest Rix wel gaan staan, zodra ze ging zitten dan begon ze weer. Na ongeveer een kleine 30 minuten had ze het opgegeven en was ze gaan slapen. 1,5 uur later mochten we na binnen en werd ze dus wakker. Het begon waar ze was geëindigd. Nog nooit heb ik Maria zo vervelend gezien. Bekijk het beeldresultaat op mijn youtube pagina.
De uitslag van het bloed gaf aan dat ze malaria had, snel een prik in de bil en gaan! Rixtia naar huis met Maria, ik snel nog even medicijnen halen voor der. Dat was me een dagje wel. en daarvoor hebben we 5 uur gewacht!

Op dinsdag 13 april was het weer zover. Voor de zoveelste keer in Uganda geen water. Heel de dag is het water weggeweest. Tegen 4 uur in de middag begon het ook nog eens bewolkt te worden en vroegen de kinderen in het al douchetijd? Zo donker was het, nee en er is ook geen water dus jullie hoeven niet te douchen. Maar het gaat zo regenen dan kunnen we wel in de regen douchen. Wat jullie willen zei ik.
Ik snel een film opzetten vaak als regent gaat ook de stroom uit. Zolang er nog stroom is moet je het ervan nemen, niet veel later begon het inderdaad enorm te regenen. Vaak krijg je ze echt niet weg bij de tv, maar nu waren ze zo buiten alle 14!! Ongelooflijk. De zeep en emmers mee en daar stonden ze. Probleem douchen opgelost!!

Woensdag 14 april zouden we eigenlijk naar Kampala gaan voor Watoto een enorm grote organisatie. Deze hebben verschillende weeshuizen in Uganda en reizen met een koor over heel de wereld. Maar door de enorme regen zagen we het niet zo zitten, de weg was enorm slecht en hoe is het dan in Kampala? dus dat hebben we verzet. Zoals in Uganda kan gaan klaart het ook zo weer op. Dus zijn Rixtia en ik lekker gaan zwemmen bij een poepie luxe zwembad. Heerlijk genieten was dat!! Heel de dag boekje lezen, zwemmen, boekje lezen, plonsje nemen, en muziekje luisteren. Niet verkeerd zo’n dagje!
En eindelijk stond daar dan mijn pakketje wat mijn lieve mama al op 19 januari op de post had gedaan. Daar zat in HAGELSLAG!! JAMMIE…en leverpastei zo lekker!! en het belangrijkste petjes van Tijssens. Ik was al bang dat ik de foto’ s niet kon maken voor de liefste Theo op aarde. Was al van alles aan het bedenken. Maar ze waren er, en hebben we zaterdag even een fotoshot gehouden.

Op donderdag 15 april moest Suzan terug naar het ziekenhuis voor controle. Rixtia en ik hadden niks beters te doen. Daarom zijn we meegegaan naar Kampala en hebben we lekker geshopt daar! Zo heerlijk, dan vergeet je echt even dat je in Uganda bent. Al die mooie winkels en die enorme grote supermarkten. Dat kan je dan echt waarderen. En helemaal is het puur Nederlands als je in een winkel een zak met theelichtjes ziet liggen van de Xenos.
Op vrijdag hebben we bij Linda een film gekeken in de avond. Linda had ook een egeltje en ik heel de avond met dat beestje zowat op schoot gezeten echt grappig joh zo egeltje. En de 2 kleine katjes hebben Famke en ik een beetje duizelig gemaakt wat erg zielig maar toch ook wel erg leuk was.

Op zaterdag was Maria nog niet helemaal lekker en zijn we weer naar een kliniek gegaan. Deze keer een andere want de Aidskliniek is gesloten op zaterdag. Nu had ze een infectie ergens in haar lichaam. Arm meisje, gelukkig voor ons was ze beter gehumeurd dan de vorige keer. Zo nu en dan kan ze toch ook wel lief zijn blijkt.

Maandag 19 april hebben we de grote kids lekker uit school gehouden om ’s middags te gaan zwemmen. En heb ik eindelijk iemand iets kunnen leren. Maikel die durfde totaal het diepe water niet in. Schreeuwen dat ie deed, en spartelen als een idioot. Na hem toch echt duidelijk gemaakt dat er niks kan gebeuren, omdat ie een zwemkruk om heeft en ik met hem mee zwem en dus echt niet kan zinken. Durfde het meneer het!! Dat gaf echt een goed gevoel en nu kan hij dus mooi spelen met de rest in het diepe water! En hij wilde de hele tijd op en neer zwemmen. Dus een goede reden om ze weg te houden. Nu hebben de kinderen vakantie tot eind mei. Ik ga het weeshuis ook verlaten hoe ik ben gekomen. Alle kinderen thuis, want pas op maandag 31 mei gaan ze weer naar school. Vanaf dan krijgen ze niet meer thuis les maar echt op school. De leraar was zo’n oen, dat ze deze hebben ontslagen en voor de kinderen is het gewoon beter om ook buiten het huis te komen. Andere kinderen leren kennen en ook eens met andere kinderen te kunnen spelen. Het is een hele goede school waar Brain al eerder op heeft gezeten. Ze spreken en leren in het engels. Dus vanaf dan zal het in het huis ene stuk rustiger worden wat natuurlijk ook wel weer fijn is. Als het land straks gekocht is. Dan moeten er veel dingen worden geregeld. De kinderen gaan naar school van 08.00uur tot 13.00uur.
Op dinsdag leek het Famke, Rixtia en mij wel eens leuk om naar de zonsondergang te gaan kijken. Super strakke blauwe lucht, scherp zonnetje. Alleen een paar bomen die in de weg stonden. Wij snel naar een andere plek, maar vanuit daar werd het hem ook niet. Hup in de auto Famke wist nog een plekje. Aangekomen daar, wat denk je?? Zon al onder. Wat een flater zeg!! Gelukkig hebben we nog 40 dagen dus een herkansing volgt. Het was natuurlijk wel een goed excuus om dan maar wat te gaan drinken.

Woensdag zijn we naar Watoto gegaan. Wat ik al eerder heb genoemd. Het was erg indrukwekkend. Wat een enorme luxe hebben die kinderen daar. Een enorm groot terrein met allemaal huisjes erop, in een huisje net zo groot als center parcs 6 persoon bungalow. Iedere huisje eigen keuken, douche, wc, 2 slaapkamers voor de kinderen de ‘moeder’ een eigen kamer, woonkamer en eetgedeelte. Goed ze leven er met 8 kinderen en een moeder(alle kinderen zijn wees, maar ze noemen het de moeder). Maar zo anders dan de weeshuizen die ik tot nu toe heb gezien. Op veel terreinen is ook aanwezig een kliniek, kerk, school…echt waanzinnig. Het is te zien dat dit project enorm veel geld heeft, maar een ding is wel. Het geld wordt er wel ingestoken!!

Verder hebben Rixtia en ik bij 1000cups een koffietour geboekt. Zo gezegd op zijn Afrikaans. Ik had al eerder die week contact opgenomen. Het zou $75 kosten een hele dag. incl vervoer, eten en drinken. Okè kunnen we dit dan reserveren? Ja, dan moet je aanbetalen. Uhm, ja maar wij verblijven in Jinja wordt lastig. Dan kan ik het niet reserveren. Goed wat jij wilt. Dus wij vol goede moed daarheen. We willen het graag volgende week donderdag 29 april doen. Dat gaat helaas niet het kan alleen maar op vrijdag. Dan komt er $10 p.p bij en dan kan het wel. kosten komen dan op $95, uh.. wat nee het was $75. Lekker makkelijk dat ze dat meteen zeggen dat het alleen op vrijdag kan.
Nee zei die mevrouw $85. Even tot 10 tellen Daphne je bent in Afrika en je raakt er aan gewend dat niks gaat zoals je het graag zou zien. Wij alles zo geregeld dat we op vrijdag nu vrij hebben, en gaan we dus op 30 april de koffietour doen. Graag zou ik wel eens willen leren om eerst te lezen wat de bedoeling is van zo’n dag. We gaven het blaadje aan Suzan en ze zei: “ow, leuk je gaat ook een ezeltour doen en fietsen”. Wat laat dat blaadje eens zien ow nee hè!! Het wordt vast leuk maar Daphne leest weer eens niet. Fietsen in Afrika wordt spannend.

De schoenen die ik gesponsord had gekregen van Lacette schoenmode Meijel, daar zaten ook heel veel schoenen in voor volwassenen. Op donderdag hadden ze een vergadering met alle werkers en toen heb ik alle werkers nieuwe schoenen gegeven. Ze waren enorm blij ermee! Een aantal zouden graag meer dan een paar willen. Hoe ga je dat oplossen dat je geen scheve gezichten krijgt. Okè, dan kan je ze kopen voor een prikkie. Ik heb ze ook gesponsord gekregen. De opbrengst gaat naar het project van Famke, die een oma kent met 23 kleinkinderen die ze onderhoud. Alle ouders zijn overleden. De werkers hebben nieuwe schoenen en wij kunnen rijst of zeep voor die oma kopen! 2 vliegen in een klap.
BEDANKT LACETTE SCHOENMODE!!

’s avonds poging 2 om de zonsondergang te gaan bekijken. Een beetje bewolkt, maar dat kan ook mooie effecten geven. Wij dus op weg naar de plek waar we de vorige keer als laatste aankwamen. Laten we nu slim zijn er meteen heen rijden. Prachtig mooie zon, alleen kwam er een wolkje voor die een beetje heel groot was. Poging 2 dus ook mislukt. Maar hè nog 39 dagen om het te proberen.

Vrijdag heb ik lekker in de ochtend lopen snotteren en na de lunch met Famke, Bernt en Rixtia ben ik naar me bed gegaan. Beroerd niet te geloven. Op dit moment lig ik er nog in!! Omdat Famke vandaag is vertrokken om 5 weken naar Nederland te gaan hadden we op vrijdagavond nog een game-night. Helaas heb ik deze dus niet meegekregen maar lekker geslapen!

Zo weer een mooi (kort) verslagje. Nog 5,5 week en dan ben ik ook weer op Nederlandse bodem. Nog 2 verslagen denk ik…en dan zien jullie me weer in Nederland. En krijgen jullie alles vast nog een keer te horen wat ik allemaal mee heb gemaakt!! Geef die oren de rust nu het nog kan!!

Lieve mensen bedankt voor alle reacties en mailtjes!!

Dikke kus
Daphne