Kleine Isaac

Hallo lieve mensen!!

Als eerste bedankt voor alle mailtjes en reacties! Het doet me zo goed!

Zo de vakantie zit er op, en ik ben weer kip lekker. Over kip gesproken van 7 kippen en een haan hebben we nu nog maar 2 kippen en geen haan. Pumba heeft het goed voor elkaar, de laatste kip die hij dood heeft gemaakt heeft ie ook helemaal op mogen eten. Wij hadden er niks meer aan zover was de kip al aangevreten.

De nieuwe jongen Valentine doet het super goed, alleen kan die nog niet zo heel goed Engels maar dat komt wel goed. Hij speelt erop los en babbelen als een gek jammer alleen dat in het Oegandees is en ik er niet veel van begrijp.
Maandag hebben we de kinderen Nederlandse les gegeven. We hadden een poppetje op het bord getekend, en volgende week willen we ze dat liedje leren van hoofd, schouders, knie en teen. Ben benieuwd hoe dat gaat.
De kinderen zijn wel heel goed in schoonmaken, daar zijn we zondagmiddag achter gekomen. We hebben een aantal kinderen onze kamer laten dweilen. Hier in Afrika doen ze aan kinderarbeid dus dan moeten wij Westerse dat er ook niet uit willen halen. Haha…onze kamer is nog nooit zo schoon geweest.
Dinsdag ben ik lekker wezen lunchen met Emma en vond het heerlijk om er even alleen tussen uit te zijn. Continu deel je de kamer en alle kinderen om je heen helemaal alleen ben je dus echt nooit. Dus vond het heerlijk om ff alleen weg te zijn. Kon het nooit begrijpen dat mensen dat zeiden ‘ik heb een moment voor mezelf nodig’. Maar nu ik snap het helemaal. Niet dat het niet goed gaat want het is super leuk met zijn alle. Dinsdag was het ook een lekkere herfstdag in Oeganda, regen en koud. Niks aan leek even alsof ik thuis was. Woensdag was onze vrije dag en het weer was niet veel beter. Heb lekker tot een uur of 11 in me bed liggen stinken en ben er toen eens uitgegaan. Even naar de stad geweest met Famke, Suzan en Rixtia. Koffie gedronken bij Flavours die hadden een nieuwe kaart en westers die prijzen. Dus Flavours is alleen nog maar leuk om heen te gaan tijdens happy hour. Koffie voor de halve prijs.
Later die dag zijn we even bij Teddy gaan kijken een van onze werksters. Die was hoogzwanger. In de ochtend belde een vriendin van haar op dat ze heel erg aan het huilen was en last had van haar buik. Toen we aankwamen was ze net bevallen van een zoon. Suzan en Famke waren binnen bij haar. Rixtia en ik zaten buiten in spanning af te wachten. Na een tijdje mochten wij ook naar binnen. Een lief klein mannetje lag daar, heel klein en het woog 1800 gram. Het was 4 weken te vroeg geboren. Omdat Famke en Suzan best boos waren dat ze thuis was bevallen, hebben ze Teddy en de Baby ’s middags nog naar de kliniek gebracht voor controle en alles zag er goed uit. het reactievermogen was wel iets minder, maar niks ernstig. Dat kon ook komen omdat het heel moe was.
’s Avonds zouden we uit eten gaan met 10 man. Maar dat zijn er 5 geworden. De helft was gewoon niet komen opdagen. De volgende ochtend was het weer beter en dus ook onze zin maar daar kwam snel verandering in toen Famke tegen 10 uur thuis kwam.

De baby is donderochtend overleden. Suzan die ging kijken hoe het was.
Toen Suzan die ochtend aankwam, had de baby blauwe lipjes. Suzan had de baby vast en dacht het slapen duurt nu wel heel lang. Toen kwam ze erachter dat de baby, die net een naam had gekregen Isaac, niet meer leefde. Suzan heeft alles geprobeerd om de baby nog te reanimeren. Maar helaas mocht het niet uithalen.
De tweede baby in een korte tijd die in haar armen sterft. Net voor ik kwam zat er een crisiskindje die ook in Suzan haar armen is gestorven.
Suzan is er kapot van!
Wij vinden het heel sneu, maar hoe erg het klinkt we denken wel dat het beter zo is. Teddy (20 jaar) de moeder die klaagde steen en been tijdens de zwangerschap. En ze wou ze niks van hem weten. Wilde niet nadenken over een naam, het niet vast houden. Suzan die kreeg het in haar armen geduwd. Hier bij jou huilt het tenminste niet. Ze maakte geen melk aan, wat wil zeggen dat ze waarschijnlijk geen band had met het kindje.
We vroegen ons al af of ze er blij mee was, maar dat weten je nooit zeker het kan ook zijn dat ze gewoon niet weet hoe te reageren, en er mee om te gaan.
Al met al zijn we blij dat we nog wat foto's hebben van toen het leefde mocht Teddy daar ooit behoefte aan hebben heeft ze die altijd nog. Helaas maar 4.
Isaac is donderdagmiddag begraven in de village waar Teddy vandaan komt.

Dus donderdag was niet meer zo’n leuke dag. De dag heb ik dan ook voort gezet met Emma aan het zwembad en lekker veel gekletst. Rustig, maar gezellig.

-XxX- Daphne